Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου: «Προσφέρουμε στὸ Θεὸ τὸ πιὸ καθαρὸ»
– Γέροντα, οἱ ἀδελφὲς νὰ καῖνε στὰ κελλιὰ ὅσα κεριὰ θέλουν;
– Ἃς κάψουν, νὰ καῆ καὶ ὁ διάβολος. Ἐδῶ καίγεται ὁ κόσμος ὅλος. Μόνο νὰ ἔχη νόημα τὸ κεράκι ποὺ θὰ ἀνάψουν· νὰ συνοδεύεται μὲ προσευχή.
Ὅταν ἀφεθῆ κανεὶς στὸν Θεό, εἶναι μεγάλο πράγμα. Ἐμεῖς τρῶμε γλυκοὺς καρποὺς καὶ προσφέρουμε τὴν ρητίνη τῶν δένδρων στὸν Θεὸ μὲ τὸ θυμιατήρι. Τρῶμε τὸ μέλι καὶ προσφέρουμε στὸν Θεὸ τὸ κερί, καὶ αὐτὸ συχνά το ἀνακατεύουμε μὲ παραφίνη. Ἕνα κερὶ προσφέρουμε στὸν Θεὸ ἀπὸ εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς πλουσιοπάροχες εὐλογίες Του, καὶ αὐτὸ νὰ τὸ μουρνταρεύουμε; Ποῦ νὰ μᾶς ζητοῦσε ὁ Θεὸς νὰ Τοῦ προσφέρουμε τὸ μέλι! Φαντάζομαι τότε τί θὰ κάναμε! Ἡ ζουμιὰ θὰ δίναμε ἡ λίγο ζαχαρόνερο. Ὁ Θεὸς νὰ μὴ μᾶς πάρη στὰ σοβαρά! Σὲ ὅλα μπορεῖ νὰ κάνη κανεὶς οἰκονομία ἐκτὸς ἀπὸ τὴν λατρεία στὸν Θεό. Στὸν Θεὸ θὰ προσφέρη τὸ πιὸ καθαρό, τὸ πιὸ καλό.
– Γέροντα, ὁ κόσµος δὲν καταλαβαίνει εὔκολα ὅτι εἶναι ἀνευλάβεια νὰ καίµε κεριὰ ἀπὸ παραφίνη.
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016
Ο Θεός μου, η ζωή μου
του Πρεσβυτέρου,
Μιχαήλ Παπαθεοχάρη
Υπάρχει Θεός; Τον αναζητούμε καθημερινά, κάθε λεπτό, λέμε, που Είσαι Θεέ μου, δεν βλέπεις την δυστυχία μας, δεν βλέπεις που πονούμε, την ίδια στιγμή που κάποιος άλλος χαίρεται, είτε γιατί κέρδισε το τζόκερ… είτε γιατί πραγματοποίησε κάτι που του έδωσε χαρά. Και όμως ο Θεός είναι παντού, και στην χαρά και στην λύπη. Ε ναι στην χαρά το καταλαβαίνω, αλλά στην λύπη, στην δυστυχία, στον πόνο, στο θάνατο αγαπημένων προσώπων, στην δοκιμασία του καρκίνου, αλλά και σε όλες τις δύσκολες στιγμές, ο Θεός είναι εκεί; Και γιατί δεν βάζει το χέρι του να απαλλαγούμε από αυτές τις δύσκολες στιγμές και να υπάρχει μόνο αγάπη και γαλήνια κατάσταση.
Μα ο Θεός γνωρίζει τι κάνει, γνωρίζει την καρδιά μας, γνωρίζει τον μικρόκοσμο που κρύβουμε μέσα μας, λες να θέλει το κακό μας, λες να χαίρεται με την δυστυχία μας; Θέλει όμως να μας γνωρίσει καλύτερα, μέσα από την αρρώστια και την δυστυχία να μας γνωρίσει… ε τότε δεν θέλω εγώ να τον γνωρίσω, γιατί πρέπει να πονέσω για να τον γνωρίσω, γιατί πρέπει… γιατί;
"Την διακονίαν σου πληροφόρησον"
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Αρχιμανδρίτου Δημητρίου Πολιτάκη
Διευθυντού του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης
Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Εσταυρωμένου Ηρακλείου
Όταν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μίλησε για πρώτη φορά στους ανθρώπους για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ονόμασε τον Εαυτό Του Άρτο της ζωής που έχει κατέβει από τον ουρανό με μοναδικό σκοπό να προσφέρει τον Εαυτό Του υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας, για να ζήσει πραγματικά και αιώνια ο άνθρωπος.
Ο Χριστός το λέγει καθαρά : Εγώ είμαι ο Άρτος της ζωής που κατεβαίνω στη γη από τον ουρανό. Όποιος φάει από τον Άρτο αυτό θα ζήσει αιώνια και ο Άρτος που Εγώ θα δώσω, είναι η Σάρκα μου, την οποία θα προσφέρω για τη σωτηρία του κόσμου.
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)